Wael B. Hallaq’ın "Şeriat: Teori, Pratik, Dönüşüm" adlı eseri, İslam hukuku ve onun tarihsel, teorik ve pratik dönüşümleri üzerine kapsamlı bir inceleme sunar. Kitap, Şeriat'ın yalnızca bir hukuk sistemi olmadığını, aynı zamanda derin bir etik, ahlaki ve toplumsal düzen vizyonu barındırdığını vurgular.

Yazarın yarım asrı bulan akademik serüveninin bir muhassılası olan bu başyapıt, büyük oranda klasik oryantalizmin çizmiş olduğu günümüz İslam hukuku söylemini tersine çevirmiştir.

İslam hukukunu tarihi bir olgu olarak ele alan Oryantalist söylemin İslam hukukunun kökeni gibi konulardaki iddiaları her ne kadar Türkiye’de cılız bir karşılık bulsa da Şeriat'ın bugüne bir şey söyleyecek bir hukuk sistemi olmadığı açık veya kapalı, bilinçli veya bilinçsiz bir şekilde kabul edilmektedir. Akademik ve entelektüel çevreler genel olarak İslam hukukunu büyük oranda geçmişte uygulanmış ve bugün için bir anlam ifade etmeyen bir sistem olarak görmekte, ele almakta ve okutmaktadır. İşte tam bu noktada Hallaq’ın ortaya koyduğu resim önem arz etmektedir. Zira bu çalışmada Hallaq, İslam hukukunun derinlikli yaklaşımının, temel varsayımlarının, çok katmanlı söyleminin, geliştirdiği metodolojinin ve hepsinden önemlisi İslam metafiziği ile ilişkisinin bugün için çok önemli olduğunu, hatta sadece Müslümanlar için değil diğer insanlar için de anlam ifade ettiğini ortaya koymaktadır.