Soğuk duvarlar arasında geçen çocukluk… Aynı yatağı paylaştığın kardeşlerin, gaz lambası ışığında ezberlenmeye çalışılan dersler, sabahın ilk ışıklarıyla otlatılan hayvanlar ve her şeye rağmen içinde sönmeyen bir umut…

Bu kitap, yoksulluğun diz çöktüremediği bir çocuğun hikâyesi. Bir babanın gölgesinde büyüyen, çocukluğunu doya doya yaşayamayan ama yılmayan bir evladın kırıldıkça güçlenen, yalnız kaldıkça derinleşen, düştükçe kalkmayı öğrenen bir insanın içten yolculuğu…

Fuat Baray, yaşadıklarını tüm çıplaklığıyla anlatıyor. Ne bir kurban edebiyatı ne de kahramanlık tasarısı… Sadece her şeye rağmen dimdik yürümeyi seçen bir çocuğun büyüme sancıları…