20. yüzyıl başı Rus edebiyatının en önemli yazarlarından Aleksandr Kuprin, konu seçimindeki tekdüzelikten uzak anlatılarıyla çağdaşlarından ayrılıyor. Kuprin’in on bir öyküsüne yer verilen bu seçkide Köpek Saadeti, yazarın karakter olarak hayvanlara başvurduğu ilk eseridir.

Röportaj’da dönemin edebiyat çevrelerini alaya alır. Toplumdaki aile ilişkilerini; Paskalya Yumurtaları, Leylak Ağacı ve Kirpi öykülerinde kimi zaman merkezde kimi zaman öykünün arka fonu olarak görürüz. Demir Kaya’da, egzotik süslemelerle dolu romantik efsaneyi; Kutsal Yalan’da, alt kademelerdeki fakir memurların karakterize edildiği “küçük insan”ın izlerini buluruz.

Küçük Bir İstasyonda öyküsünde mutsuz bir evlilik yansıtılırken, Leylak Ağacı’nda güçlü bir kadının kurduğu mutlu evliliğe yer verilir. Kirpi ve Sapsan’ın İnsanlar, Hayvanlar, Eşyalar ve Olaylar Hakkındaki Fikirleri öykülerinde çocukların duru dünyasını aktaran yazar, İntihar’da ise, her şeye rağmen hayatı yaşamaya değer kılan varlıklar olarak yine çocukları göstermiştir.