“Ben insanlara yaşamak için ümit, kuvvet ve neşe veren yazılardan hoşlanırım. İnsanları yoğunmuş mutfak paçavrasına çeviren ve ye’se düşüren yazılardan hoşlanmam. Zaten tam bir refâh içinde, huzur içinde yaşamıyoruz. Bir de karanlık, kötü şeylerden bahsederlerse bize, onları okursak... Bu, insanları bir havana koyup ezmeğe benzer... Halbuki insanların içinde bir umut olmalı... Yaşama umudu, neş’e vermeli insana okudukları.”

Memduh Şevket Esendal

Aynadaki Yaşlı Adam, Esendal’ın 1921-1935 yılları arasında yazdığı kırk üç hikâyeden oluşuyor. Esendal bu hikâyelerinde Anadolu insanının geleneklerini, yaşam mücadelelerini, sevinç ve hüzünlerini anlatır. Anadolu’nun çeşitli yerlerinden insan manzaralarını, dönemin sosyo-ekonomik koşullarını ve insan ilişkilerindeki incelikleri ustaca işler. Karakterlerinin zengin iç dünyalarını, onların gözünden sosyal çelişkileri ve insani durumları anlatırken, sade ve akıcı bir dil kullanır. Bu da onun hikâyelerini daha evrensel ve zamansız kılar.