“Hayatınızda hiç sucuklu tosta bakıp ağlamak istediniz mi? Ben istedim. Arkadaki renk cümbüşü flu görüntüye ait karışık meyve kokulu sakızın caklaması kulağımı dövdü. Ne kadar aptalım. Dünya üzerindeki en aptal kadınım. En aptal. Aptal, aptal, aptal! Karnımda hâlâ bıçak gibi, kazık gibi, levye gibi, taş gibi bir şey.” 

***

“Sağır Şezlong”, kendiyle hesaplaşan, kendi içinde dönüşen, birbirinden farklı karakterlerin hayatlarındaki irili ufaklı kırılma anlarına doğrudan spot ışığı tutuyor. Bu parlak ışığın altında 90’ların sayfiye kasabasına gidiyor, Bomonti’de gergin bir yemek masasına konuk oluyor, kurmaca bir adadaki şezlong üzerinde sessizce yaşanan içsel katarsise tanıklık ediyoruz. Yirmi yıl rötarlı gerçekleşen bir aile içi hesaplaşmasının getirdiği sıkışıklık, çocuk dünyasının küçük ama kalp acıtan deneyimleri, otobüs durağında tanışan bir piyangocu ile intihar eşiğinde bir temizlikçinin melodramı aracılığıyla çeşitli hikâye evrenine giriyoruz.

İnsan olmanın, ilişkilerin, ruh sağlığını korumanın ve umutlu kalabilmenin giderek zorlaştığı tam da içinde bulunduğumuz şu yıllarda, kendi iç arayışına dönen okuyucular için bir nebze “söylenmiş söz” olması niyetiyle kaleme alındı.

“Sağır Şezlong” tam da hayat gibi, hayatın içinden tanıdık bir öykü kitabı.