Tikrit’te, 1138 yılında, seneler sonra Haçlıları titretecek olan bir çocuk doğdu.

Adını Selahaddin koydular. Bu çocuk, Büyük Selçuklu Atabeyi Zengi tarafından

Baalbek Valisi olarak tayin edilen Kürt asıllı Amir Necmüddin Eyyub’un

oğluydu. Mensup olduğu kabilenin adı da Revâdiyye idi. Selçuklu atabeyi Zengi,

bu aileye, kendilerinden gördüğü iyiliğe karşılık olarak, gelirlerinden istifade

etmeleri için Ba’albek şehrini tahsis etmişti.

Revâdiyye kabilesi, Ba’albek şehrine doğru yol alırken, kervancılardan biri,

deve hörgüçleri üzerinde seyahat eden çocuklardan birinden farklı mırıldanmalar

duydu. Bu çocuğun ağzından çıkanlar bir müziğe benzemiyor; sanki birileriyle

konuşuyor gibiydi. Deveci, merakını gidermek için, kulağını iyice kabartarak

söylenenleri duymaya çalıştı. Çocuk, gözlerini yummuş, durmadan şöyle

söyleniyordu: “İnşallah seni ben öldüreceğim! Vallahi seni ben öldüreceğim!

Allah’a söz veriyorum; ben seni kendi ellerimle öldüreceğim!”

Deveci, çocuğun rüyada kâbus gördüğüne kanaat getirerek, yoluna devam etti.

İşte, kervandaki devenin hörgücünde bu sözleri mırıldanan çocuk, Haçlıların

yaptıkları zulümleri duyarak büyüyen ve bu zulmü yapan Fransız komutan için

bu şekilde söylenen Selahaddin’di…