Mana arayışı içerisindeki insanın ruhunu tatmin etme çabası varoluşsal bir süreçtir. İslâmi ilimler içinde özellikle İslâm tasavvufunun bu arayışı konu edindiği söylenebilir. Ancak ülkemizde değişik dinlere ait yoga, meditasyon gibi uygulamaların da popüler hale gelmeye başladığı gözlenmektedir. Bu noktada, “Farklı dinlere ve kültürlere ait uygulamalar, insanın ruhunun tatminine ne denli çözüm sunabilir?” sorusu, çeşitli yönleriyle üzerinde durulması gereken bir konudur.

Elinizdeki eser, İslâm tasavvufundaki ve Hint mistisizmindeki bazı temel kavramlara, uygulamalara, insanın fizyolojik ve psikolojik yapısı üzerindeki etkilerine akademik bir bakış açısı sunmaktadır. Bu çerçevede mesele, çakra kavramını sistemine dahil eden Hint mistik uygulaması Tantrik Yoga ile manevi eğitim sürecini letâif üzerine inşa eden Nakşbendiyye özelinde ele alınmaktadır. Araştırmanın kapsamı dışına çıkmamak için diğer İslâmi tarikatların uygulamalarına, Hindistan ve Uzak Doğu’da farklı mistik kültürlerin meditasyon (dhyana) tekniklerine yer verilmemiştir. Bu haliyle eser, meselenin farklı yönlerini inceleyecek sonraki çalışmalara yöntem ve mahiyet itibarıyla bir model oluşturma potansiyeli de taşımaktadır.