“Daima iki kez ölürüz, birincisi son nefesimizi verdiğimiz anda, diğeri ise ilk şaşkınlık geçtikten sonra, bizi seven insanlar ilk gözyaşlarını döktüklerinde.”

Yaşamın yollarını arayarak, bazen sendeleyip çokça koşarak geçip gidiyor herkes dünyadan. Kralcık, dalına tünemiş, bu geçişe bakıyor yıllardır. Kanatlarını unutmuş, uzun zamandır uçmanın ne olduğunu hatırlamaya çalışıyor. Göğe her bakışında “Bir kuşun göğe ne borcu olabilir ki?” diye düşünüyor. Ama artık ne göğün haberi var ondan, ne kanadın ne de uçuşun. Kanadalı yazar Jean - François Beauchemin bu romanında bir abi kardeş hikâyesi anlatıyor okura. Şizofreniyle mücadele eden bir kardeş, onu yalnız bırakmayan bir abi ve onları yaşama teğelleyen sonsuz sevgi… Kralcık, şiirsel dili ve özenli kurgusuyla kısa ancak kolay unutulmayacak bir roman.