Temel İslam ilimlerinden biri olan kelam, II.(VIII.) yüzyıldan itibaren, kendine has mana ve muhtevaya sahip kavramlar edinmeye başlamıştır. Başta Ebü Mansür el-Matüridi ve Ebü’l-Hasan el-Eş’ari olmak üzere çeşitli kelam alimlerinin yürüttükleri çalışmalar neticesinde terimlerin sayısı artmış, diğer İslam ilimleriyle birlikte bu disiplinin de terimlerin konu edinen eserler kaleme alınmıştır. Kelam alanında telif edilen eserler içinde Seyyid Şerif el-Cürcani’nin et-Ta’rifat’ı ile Muhammed b. A’la et-Tehanevi’nin Keşşafü ıstılahati’l-fünün’u en çok şöhret bulan kitaplardır.

Elinizdeki sözlük, kelam alanına girdiği kabul edilen veya başka ilim ve disiplinlere ait olmakla birlikte kelamı da ilgilendiren terimlerden meydana gelmiştir. Sözlükte kelimenin kök kalıbı ve manassından hareketle terim anlamı verilmeye çalışılmış, muhtevanın kısaca tanıtılmasına önem verilmiş, farklı görüş ve bakış açıları varsa onlara da temas edilip tercih ve değerlendirmeler yapılmıştır.