Kimi düşüncede buldu varlığını, kimi idealarda. Kimi maddede aradı kendini, kimi manada. Kimi tözü, kimi tozu dikkate aldı.

Zamanın yıpratıcı alanından alamadı kendini varlık. Aklı olan insandı. Aklını kullanmasını bilen, zamanı da kullandı.

Zamanı zamana bırakmak, zamanı çözmekti belki. Bir alan vardı, zandan, yorumdan, yalandan uzak. Bu alana varmak zaman alacaktı; belki yarın, belki yarından da uzak.

Mutlaka görülecek, bilinecekti.