“Acaba yeryüzünde seninkiler kadar düşle, muğlak vaatle, sonsuz aşkla dolu gözler var mıdır? Sanmıyorum. Pırıltılı dişlerini ortaya çıkaran iki yuvarlak dudağınla gülümsediğinde, o harika ağızdan sözle anlatılamaz bir müzik, insanı ağlatacak güzellikte bir şeyler çıkacak gibi geliyor insana. Ancak bunun yerine gözlerimin içine bakarak usulca, ‘Benim sevgili koca tavşanım.’ diyorsun.”

Modern öykücülüğün en önemli isimlerinden Guy de Maupassant, kendi derlediği yedi kısa öyküsünü içeren Matmazel Fifi eserinde, döneminin Fransız toplumuna ait her sınıftan insanın ikiyüzlülük dolu trajikomik hikâyelerini kendine has yalın, karamsar ama eğlendirici üslubuyla anlatıyor.