Hacı Muhammed Şehrî, 18. yüzyılda yaşamış bir divan şairdir. Şairin bilinen tek eseri Dîvân’ıdır.

Şiirlerinde Şehrî mahlasını kullanmıştır. Hacı Muhammed Şehrî, gazelnüvis ve müverrih bir şairdir. Şehrî’nin kaleme aldığı gazeller, şuhâne ve rindâne tarzdadır.

Mahallileşme Akımı’nın yansıması olan gündelik hayat, yerli unsurlar, dilin sadeliği gazellerine yansımıştır. Bunun yanı sıra şiirlerindeki nev-zebân, nev-gazel, nev-icâd, nev-tarh, nev-zemîn, taze-zebân ve taze-gazel terkipleri ile yeni ifade biçimlerinin peşinde olduğu görülmektedir. Şehrî’nin Nedimâne üslubun bir temsilcisi olduğunu söylemek mümkündür.

Dîvân’daki gazellerin yanı sıra Osmanlı şiir geleneğinin köklü sanatlarından biri olan tarih manzumeleri de dikkat çekicidir. Doğum, ölüm, tahta çıkışı, sikke bastırma, sakal bırakma, görevlendirme, fetih, zafer, kalyonların denize indirilmesi gibi olaylar ve saray, kale, kışla, cephanelik, cami, şadırvan, sebil, kütüphane, mevlevihane, saraçhane, peykhane, kebûterhane gibi mimari yapıların inşası ve onarımı için düşürülen tarihler dönemin siyasî, tarihî, mimâri, dinî, kültürel ve sosyal hayatını yansıtması açısından önemlidir. Bu bağlamda şairin eseri, sadece edebî bir metin değil aynı zamanda dönemin bir tarihî vesikası niteliğindedir.