Doğu’nun kalbinde, zamanın ve medeniyetlerin tozlu yollarında kaybolmuş bir ülkenin hikâyesi...

Edmondo De Amicis, ilk olarak 1876 yılında yayımlanan Fas adlı eserini yazarken hayalî bir anlatı değil, bizzat kendi gözlemleriyle şekillenen bir yolculuğun hikâyesini sunuyor. Cebelitarık’tan çıkarak Fas topraklarına ayak basan yazar, Kuzey Afrika’nın kadim ve esrarlı dünyasını tüm gerçekliğiyle, canlı ve tesirli bir biçimde aktarıyor.

Çatlak duvarlı sokaklarda, yoksulluğun ve umutsuzluğun gölgesinde yaşayan insanların arasında geçen bu seyahat, tarihî gerçekliğin ve coğrafyanın insan hayatıyla nasıl iç içe geçtiğini gözler önüne seriyor. De Amicis’in kaleminden dökülen her satır, Fas’ın ruhunu, kültürel mozaiğini ve orada yaşayanların acılarını, sevinçlerini iliklerinize kadar hissettiriyor.

Fas, bir seyyahın anıları olmanın çok ötesinde, o coğrafyaya tanıklık eden ve yaşananları birebir aktaran çarpıcı bir vesika niteliği taşıyor. Fas, Doğu ile Batı arasında sıkışmış bir halkın, sefalet ve işgal altında geçen hayatının sarsıcı bir portresidir.

Uyuyan şehrin derin sessizliğinin ortasında, dar sokakların ve kapalı geçitlerin meydana getirdiği labirentin içinde; fenerlerin, silahlı ve sarıklı insanlardan oluşan kalabalığın, sağır edici gürültünün, vahşi haykırışların patırtısı eşliğinde ilerleyen ve bize oldukça uzun gelen bu yolculuğumuzun üzerimizde bıraktığı etkiyi kimse tahmin edemez.