“Mehmet Ali Başaran; insanı kalbinden ve zihninden birlikte yakalayıveren üslûbuyla mülteciliğin, sahipsizliğin, gurbetin, polisiyenin, hukûkun ve elbette vicdanın birbirine değen hatlarında gezinen bir eserle çıkıyor okuyanlarının karşısına.

Edebiyatı, insanı ve hayatı tanımakta eşsiz bir imkân olarak benimsemiş bir avukat olan yazarın yurtlarından uzak bir şehirde gölge gibi hayatlara sürgün edilen bir genç kızla onun ailesinin sır dolu bir ölümle alt üst olan hayatlarını belli belirsiz ipuçlarını takip ederek vicdana, ruhsuz ve sorumsuz bürokrasiye, hassasiyetini önemli ölçüde yitirmiş toplumsal alakaya çarpa çarpa ilerleyen sarsıcı bir anlatı bu!

272, hakikati deşelemekten vazgeçmeyen yazarın artık hayatta olmayan karakteriyle tek taraflı konuşmasıyla ete kemiğe bürünürken okuyanları çaresizliğin kıyısına getirip bırakıyor ve bütün herkesi çok boyutlu tarihsel bir âna nefessiz tanıklığa çağırıyor. “

Ahmet Örs