Ahmed Naîm; çok yönlü bir ilim adamı; mümtaz ve sıra dışı bir mütefekkir, müderris ve mütercimdir. Bir felsefe profesörü olarak felsefe alanındaki Felsefe / Hikmet Dersleri adlı eseri ve İlmü’n-Nefs başlıklı tercümesi ve bu tercümeye eklediği birçok dipnot, eserin sonuna ilâve ettiği 1900’ü aşkın felsefî terimi içeren sözlük ile diğer telif ve tercümeleri çok önemli çalışmalardır.

Babanzâde Ahmed Naîm, ümmet bilincinin gerektirdiği duyarlılığı kuşanmış ve ümmet anlayışına zarar vermek isteyen ırkçılık, milliyetçilik hareketine karşı yazdığı makalelerle ciddi biçimde mücadele vermiş bir mütefekkirdir.

Ahmed Naîm’in İslâm’da Dâvâ-yı Kavmiyyet başlıklı bu risâlesi pek çok açıdan ayrıcalıklı bir özelliğe sahiptir. Nitekim II. Meşrutiyet devri milliyetçilik tartışmalarıyla ilgili en önemli tenkid-tartışma metni, onun Türk Yurdu ve İslâm Mecmuası çevresine yönelik olarak kaleme aldığı bu makaledir.

Bu çalışmanın şimdiye kadar yapılanlardan farkı, eserin orijinal metniyle birlikte çeviri yazıya dönüştürülmesi ve sadeleştirilmesidir. Zîra daha önce yapılan çalışmalar eserin sadece sadeleştirilmesine yönelikti. 

Irkçılık ve milliyetçilik olarak nitelenen bu nifak hastalığının giderek revaç bulduğu günümüzde, bu eserin Müslümanlar arasındaki ayrılıkçı, ırkçı ve milliyetçi düşüncelere sed çekilmesi ve taassubun yok edilmesi noktasında fikir ve düşünce dünyamıza katkı yapacağı kesindir.