Bu araştırmada Yeni Çağda hâkim olan seküler ahlak paradigmasına alternatif bir ahlak paradigması sunması yönünden Taha Abdurrahman’ın dine dayalı ahlak felsefesi incelenmiştir. Araştırmanın birinci bölümünde ahlak felsefesine dair yeni kavramsallaştırmalar ortaya konulmuştur. Burada oluşturulan kavramsal çerçeve ile ahlakı bir bakış açısı ve yaşam tarzı olarak ele alan kadim dünyadan ahlakın bireysel tercihlere indirgendiği modern dünyaya geçiş süreci ele alınmıştır.

Birinci bölümde ahlaklanmanın “metafizik iyi”den “etik iyi”ye doğru nasıl dönüştüğü üzerinden ahlak felsefesi tarihi yeniden okunmuştur. Bu bölümde ahlak felsefesinin ana hatları, ahlak alanındaki genel paradigmanın değişmesi gözetilerek belirli filozofların düşünceleri çerçevesinde ele alınmıştır. Araştırmanın ikinci bölümünde ise ahlakın bireysel tercihler ve özgürlükler alanına indirgenmesine karşı Taha Abdurrahman’ın alternatif bir paradigma inşa etme girişimi incelenmiştir.

Burada Taha Abdurrahman’ın düşünsel serüveni, epistemolojik metodu, insan doğasına yaklaşımı, aklı ele alışı, dine ve ahlaka bakışı ele alınıp bu düşüncelerin tıpkı kadim dünyanın paradigması gibi nasıl bütüncül bir yapı arz ettiği ortaya konulmuştur. Nihayetinde Taha Abdurrahman’ın ahlak felsefesinin genel hatlarını ortaya koyan araştırma, onun kullandığı kavramların birbirleriyle ilişkiselliği gözetilerek sentez yapılmıştır.