Bu eser, Nakşibendî Tarîkati’ne mensûb olup Şeyhu’l-Ekber Muhyiddîn İbnü’l-Arabî’nin fikirlerinin iyi bir ta‘kibcisi ve şârihi olan Abdurrahmân Câmî’nin, vücûd ve vahdet-i vücûd meselelerini ele aldığı eserlerinden biridir.

Eserlerinin büyük bir yekûnu manzûm olan müellifin, kendi nazmını şerh etmesiyle vücûd bulan bu eser, onun sâir manzûmlarında hangi teşbîh ya da mazmunla neyi kasdettiğine ışık tutuyor olması açısından pek mühimdir. Eserde temel olarak; Vâcibu’l-Vücûd, mevcûdâtın dereceleri, Hak Teâlâ için kullanılan “vücûd” ile kasdedilenin ne olduğu, vücûdun hakikati, vahdet-i vücûd, vücûd mertebeleri, vâcib ve mümkin varlıkların tanım ve farkları gibi Tasavvuf’un dakik mes’eleleri ile Kelimât-ı Kudsiyye (Nakşibendî Tarîkati'nin onbir esâsı), -anlaşılması kolay bir üslûbla- şerh ve îzâh edilmiştir. Elinizdeki çalışmanın ehemmiyetli taraflarından biri de onun, Şerh-i Rubâiyyât’ın ilk ve tek Türkçe tercümesi olmasıdır. .