“Sayfaları çevirip duruyorsak, Keret’in sesini duymaya devam etmek istediğimizdendir.” – San Francisco Chronicle

Tanrı Olmak İsteyen Otobüs Şoförü’nün mucidinden, gündelik yaşamın göbeğinden kopma, deli dolu ve ‘neredeyse gerçek’ öyküler. Çağdaş edebiyatın ele avuca sığmayan dâhi çocuğu Etgar Keret, bu kez kendi hayatının son yedi yılına kesikler atıyor ve anlattıkları, öykülerindeki kurmaca karakterlerin başlarına gelenleri pek aratmıyor. Yedi Güzel Yıl, savaşla sınanan bir dünyada sonlar ile başlangıçların iç içe olduğu, yaşam da denen komik trajedinin tüm tezatlarını bir bir ortaya koyuyor ve ironi, en tehlikeli durumlardan sağ çıkmayı her zaman mümkün kılıyor.

Etgar Keret, Yedi Güzel Yıl’da yine yapacağını yapıyor ve kaybedenlerin sefaleti ile asaletini benzersiz bir mizah duygusu ile pırıl pırıl parlatıyor; çocuklar kahkahalar eşliğinde füze parçaları topluyor, düşler kâbuslara karışıyor ve müdanasız hayatın darbeleriyle cilveleri, durmaksızın köşe kapmaca oynuyor.

Yedi Güzel Yıl, hepsi bir yana, Etgar Keret’in bir yazar, bir eş, bir baba ve bir oğul olarak yaşamının öyküsünü, tüm güzellikleri ve dehşetiyle okurunun kalbine kazıyor.

“Keret, müthiş bir yazar. Yeni kuşağın sesi.” - Salman Rushdie