Haküba ateşin başına oturdu ve duvardaki gölgeleri seyretmeye başladı. Altı gölgenin aralarına katılmasıyla duvardaki gölgelerde bir curcuna oldu. Ateşin verdiği ışıktan başka bir şey gölgeleri daha da koyulaştırmıştı. Duvardaki gölge oynaşmalarını izlerken Haküba bir gariplik olduğunu fark etti. Daha dikkatli baktı.

“Sizi kurnaz insanlar,” dedi ve arkasına döndü. Altı kişi orada, ayakta bekliyordu. Ayzer:

“Galiba gölge ile asıl olanın farkını anlayamayacak kadar körsün. Kurduğun tuzağa düşmenin ne olduğunu şimdi anlayacaksın.”

“Bu nasıl oldu?” diye kekeledi Haküba.

Zelor:

“Gölgelerimizin bizden istediği son makam bu ateşti ve istedikleri yere onları ulaştırdık, onlar da ateşin tüm gücünü alarak diğer gölgelere karıştı. Şimdi bu ateş sönecek, sen ve biz Heyula'nın içine karışacağız.”