Bu kitap, Turgutlu’nun işgal günlerinde meşhur Yörük çadırlarındaki ocağı söndürmeme kaygısıyla kendilerini ateşe atan Çakanoz Mehmet ve Kamalı Ahmet’i anlatıyor.

Onlar, köylerinde kendi hallerinde yaşayan sıradan bir vatandaşken memleketlerinin zora düşmesiyle sevdiklerini geride bırakarak milletin yardımına koştular. Cepheden cepheye savrulup kurşunlara, açlığa, yokluğa, cahilliğe göğüs gerdiler. Köyleri, kasabaları işgal edildi.

Ezildiler, horlandılar, yaralandılar, esir düştüler... Yine de yılmayıp inandıkları değerler uğruna dağları mesken tutarak vuruştular. En nihayetinde de “Bu vatan benimdir, bizimdir!” diye özgürce haykırdılar.