Heinrich Rickert’in Kültür Bilimi ve Doğa Bilimi adlı eseri, bilimlerin metodolojik temellerini ve epistemolojik ayrımlarını ele alan bir başyapıttır. Rickert, bu eserde doğa bilimleri ile kültür bilimleri arasındaki farkı hem teorik hem de metodolojik düzeyde analiz eder. Doğa bilimlerinin genelleştirici bir yaklaşımı benimsediğini, doğadaki yasaları keşfetmek için olayları sınıflandırıp tekrar eden düzenlilikler aradığını vurgular. Buna karşılık, kültür bilimleri bireyselleştirici bir yöntemle çalışır ve tikel olayların, tarihsel bağlam içinde anlamlandırılmasını amaçlar. Rickert’in temel argümanı, bilimlerin yalnızca fiziksel gerçeklik yoluyla değil, aynı zamanda değerler aracılığıyla şekillendiği üzerine kuruludur. Ona göre, kültür bilimleri belirli değerlere dayanarak tarihsel olayları seçer ve bu değerler olmadan tarih bilimi mümkün olamaz. Örneğin, bir devrimi anlamlı kılan, onun belirli bir toplumsal veya ahlaki değere atfedilmesidir. Bu bağlamda Rickert, kültür bilimlerini doğa bilimlerinden ayırırken, her iki alanın da kendi içinde tutarlı metodolojilere sahip olduğunu

savunur. Eser ayrıca pozitivizme yönelik kapsamlı bir eleştiri içerir. Rickert, pozitivistlerin bilimleri yalnızca ampirik verilerle sınırlandırmasının, özellikle kültür bilimlerinin bireyselliğini ve anlamını görmezden geldiğini ileri sürer. Pozitivist anlayışın aksine, kültür bilimlerinin temelinde değerlerin olduğu fikrini ön plana çıkarır. Rickert’in çalışması, bilim felsefesi, tarih yazımı ve kültür teorilerine önemli bir katkı sağlar. Kültür Bilimi ve Doğa Bilimi, sadece bilimlerin ayrımını ele almakla kalmaz, aynı zamanda insanlık tarihinin temel sorularına dair bir rehber sunar. Bu eser, felsefi düşüncede bilimsel metodoloji ve değerler üzerine düşünmek isteyenler için vazgeçilmez bir kaynaktır.