İnsan Güzedir, sizi, gözünüzün gördüklerinden ötesini görmeye çağırırken, can kâsesinin içinde saklı sırları kalbin dudağına değdirmeye çabalıyor, varlığınızı bir kar tanesi yumuşaklığında avucunuza yeniden indirmeyi umuyor. Çabucak eriyen, bir kereliğine var olan güzelliği görmeye çalışıyor, göstermeye cesaret ediyor.

Gözün gördükleri ne kadar güzelse, gözün görmesi o kadar güzeldir. Kulağın işitmek istediği şiirse, kulağın işitme isteği o kadar şiirdir. Ele avuca gelenler servet ise, elin avucun kendisi servet ötesi servettir.

Dr. Senai Demirci, İnsan Güzeldir’de edebiyat birikimini ve tıp eğitimini akıcı bir üslupla harmanlıyor. “Tıbbî edebiyat” ya da “Edebî tıp” diyebileceğimiz bir "ara-alan"ın açılışını yapıyor. Edebiyatın delice akışına kapılmış bir tıp adamının, edebiyatın ve tıbbın, şiirin ve fizyolojinin, kemiğin ve kelimenin, fiziğin ve psikolojinin arafında hercaice dolaşırken yaşadığı heyecanları paylaşıyor.