Hikâye anlatıcılığı, insanın kendini ve dışındakileri anlamlandırma çabasının estetik bir tezahürüdür. Her anlatı, hem anlatıcının kimliğini yansıtan hem de dinleyicinin kendi hakikatini keşfedeceği bir aynadır. Dijital çağda hikâyeler form değiştirerek varlığını sürdürmeye devam ediyor.

Sosyal medya gönderileri, podcastler veya interaktif oyunlar... Biçim ne olursa olsun, hikâyeler insanın anlatma ve anlama ihtiyacına hizmet ediyor. M.

Lütfi Arslan’ın kaleminden okuyacağınız bu kitaptaki hikâyeler ve oradan çıkartacağımız dersler, hayatın içinden, zamanı ve mekânı aşarak gelmiş estetik hayat nükteleri barındırıyor. Geçmiş, ânı ve geleceği bir noktada bütünleştiren hikâyeler muhataplarını alıyor, bulundukları anda bırakmıyor; daha iyi, güzel ve doğrunun keşfi için yeni bir anlam dünyasına taşıyor. Buradaki satırlar, muhatabın kendi hakikatini bulabilmesi için bir işaret fişeği olmaya namzet.