Bu çalışma, Doğu ile Batı arasındaki ilişkiyi incelemek adına Edward Said tarafından 1978 yılında kaleme alınan “Şarkiyatçılık” kitabında ifade edilen oryantalist yaklaşımdan yola çıkarak, Doğu-Batı ayrımına vurgu yapmakta ve bu ayrımın arkasında yatan tarihsel emperyal çıkar ilişkilerini dile getirmeye çalışmaktadır. Doğu-Batı medeniyeti ayrımının sınırlar çizerek kendini en belirgin biçimde gösterdiği coğrafyaların başında hiç şüphesiz ki Ortadoğu gelir. On dokuzuncu yüzyıldan itibaren emperyal güçlerin çıkar çatışmalarının öznesi olmuştur. Bu çalışma 'ötekileştirilmiş coğrafyanın ötekisi' bakış açısı ile Irak Türkmenlerinin tarihsel ve söylemsel olarak ötekileştirilmesi sürecini incelemeyi amaçlamaktadır.

Oryantalizm pratikleri Batılıların Batı-Doğu ayrımı üzerinden Batılı olmayanlarla olan ilişkilerini düzenleyen kültürel, anayasal ve ekonomik tutumlardan oluşur. Bu çalışma oryantalizm pratiklerini iki yüz yıllık bir süreçte içselleştiren Ortadoğu coğrafyasının nasıl kendi ötekilerini yarattığını Iraklı Türkmenler özelinde ortaya koymaya çalışacaktır. Bu çerçevede Kuzey Irak referandumunun, öncesi ve sonrasındaki siyasi dinamiklerle birlikte, bu ötekileştirme pratiklerinin en belirgin biçimde kendini gösterdiği bir bağlam olarak üzerinde özellikle durulacaktır.