Babil Kulesi miti, Tanah'ın Yaratılış kitabında anlatılan, insanların Tanrı'ya ulaşmak için bir kule inşa etmeye çalıştıkları ancak Tanrı'nın bu isyancıların girişimi cezalandırarak dillerini karıştırdığı ve onları dünyanın dört bir yanına dağıttığı hikayeyi içermektedir. Adından da anlaşılacağı üzere Mezopotamya mitlerine ait olduğu görülen bu mit, Tanah’ın tek tanrılı doğasında yeniden üretilmiş ve Yahudi teolojisi ile ahlaki sistemine uyarlanmıştır. Anlatıda, Nuh Tufanı sonrası yeniden çoğalarak güç kazanan insanoğlunun, Babil adıyla yeni bir kule inşa ederek Tanrı’ya baş kaldırısı anlatılmaktadır.

Bu olaydan önce, Nuh Tufanı ile insanoğlunu yok etme aşamasına gelen Tanrı, bu kez aynı yok oluşa insanı mahkum etmek yerine, onların kendisine karşı birliğini yok edecek bir çare bulmuş ve dillerini karıştırarak birbirlerine düşmelerini sağlamıştır. Böylece insan, bir daha hiçbir zaman ortak bir çizgiye varamayacak ve tanrılaşmaya çalışamayacaktır.