Kur’an, ilahi bir kelam olmakla birlikte elimizdeki şekliyle bir sözden ibarettir. Onda, evrensel ilkeleri açıklayan sözlerin yanısıra, vahyedildiği dönemde cerayan eden olaylara da atıflar vardır. Bu yüzden, O’nun anlaşılması ve söz’den kastedilenin kavranabilmesi için gerekli olan yardımcı bilgilere ihtiyaç vardır. Çünkü herhangi bir sözün söylendiği zaman, mekan ve bağlamdan bağımsız olarak doğru anlaşılması mümkün değildir.

Kur’an sözkonusu edildiğinde, ondaki sözlerin anlaşılması için ayetlerin indiriliş ortamlarını açıklayan ve sahabe döneminden bu yana kullanılagelen “Esbâb-ı Nüzûl” bilgisine ihtiyaç vardır. Esbâb-ı Nüzûl bizi ayetlerin söz olarak ortaya çıktığı zaman, mekan ve bağlam konusunda bilgilendirmekte, böylece ayetlerde kastedilen şeyleri daha doğru ve maksadına uygun tarzda anlamamıza yardımcı olmaktadır.

Unutmayalım ki Kur’an’daki her ayetin vahiy döneminde bir indiriliş sebebi yoktur. Bu yüzden Esbâb-ı Nüzûl olarak bize nakledilen haberlerin hadis kriterlerine uygun olması gerekmektedir.