Düğüm. Kör olmasa da kendince itibar sahibi bu düğüm. Karmaşıklıktan beslendi, büyüdü, büyüdü… Belki açılabilirdi ama kimse buna yeltenmedi.

Düğümse bu durumu fırsat bildi. (Kitaptaki) her karakterin boğazına itinayla çöreklendi. Sesler kesildi, ağıtlar yersizleşti.

Kimse “ne” olduğunu, “neden” olduğunu çözemedi. Düğüm, bulduğu yere iyice yerleşti. Bir gün fark edilip çözülebilecek miydi?