Fıkıh metinleri, Hanefî mezhebinin hukuk kurallarını benimsemiş Osmanlı’nın tarihi hakkında kıymetli bilgiler sunmaktadır. Özellikle hukuki, siyasi, iktisadi değişim veya dönüşüm zamanlarında telif edilmiş fıkıh kitapları, fetva mecmuaları ve daha özel meseleleri konu edinen risalelerde kayda değer tespit ve tahlillere rastlamak mümkündür. Fıkıh metinlerinin Osmanlı İmparatorluğu’nun hüküm sürdüğü̈ geniş coğrafya ve halkı hakkında sunduğu bilgilerin birçoğu henüz işlenmemiş hâldedir.

Osmanlı döneminin birkaç asra yayılmış olması, fıkıh eserlerinin sayıca çokluğu ve muhteva itibariyle geniş olması, henüz ismini bile duymadığımız eserlerin satır aralarında saklı nice önemli bilgiler olduğunu düşündürmektedir. Elinizdeki kitap, bu eserlerin bir örneği olarak Hanefî mezhebinin önemli isimlerinden Şemseddin Timurtâşî’nin (v.1599) kaleme aldığı bir fıkıh risalesini, döneminin iktisadi şartları ile beraber inceleyip böylesi bir okumanın hem dönemin iktisat tarihine hem de risalenin fıkhî anlamına yaptığı katkıyı tartışmaktadır.