1908 ihtilalinin tüm boyutlarının objektif bir açıdan öğrenilmesi ve bu kitabın dikkatlice okunması her Türk için bulunmaz bir fırsattır.

Yıkılmaya yüz tutmuş bir devleti 33 yıl boyunca ayakta tutmayı başaran Sultan II. Abdülhamid Hân’ı, devirmeye azmetmiş olan Genç Türkler ve onlarla sıkı dayanışmaya giren azınlık unsurları (Yunan ve Bulgar komitecileri Ermeni taşnak partileri, Arnavut milliyetçileri, İngiliz altınlarına satılmış Arap şeyhleri vs.) en sonunda çok istedikleri hedeflerine ulaştılar.

Hedefleri neydi ve ne elde etmek istiyorlardı?

Her ne kadar bu gruba dâhil olan gruplar/partiler ve şahıslar Sultan II. Abdülhamid’i devirme konusunda hemfikir iseler de hedefleri farklılık arz ediyordu. Mesela; Yunanlılar, Bulgarlar ve diğer Osmanlı tebaası olan azınlıklar, Avrupa’nın ve Rusya’nın teşviki ile kendi devletlerini kurmak istiyorlardı. Genç Türkler ise hürriyet, adalet ve eşitlik sloganları ile Sultan II. Abdülhamid’in yönetiminden şikâyet ederek, onun yerine daha pasif birini padişah olarak tahta çıkarmak istiyorlardı.

Peki, asıl maksatları bu muydu?

Yoksa “Mason Locaları”nın teşviki (para kesesinin korkunç yüzü) ile koskoca bir İmparatorluk (Devlet-i Aliyye) sona mı eriyordu?