Bu kitap (Umdetu-s Sâlik ve Uddetü-n Nâsik) detaylara

girmeden, ancak Şafii mezhebinin hemen hemen bütün

fıkhi görüşlerini içeren ve sadece Rafii ve Nevevi’nin

sahih/geçerli olarak kabul ettikleri görüşlere yer vererek

Şeyh Şihabuddin Ebil Abbas Ahmed b. Nekib el-Mısri

tarafından hicri 8. Yüzyılda kaleme alınmıştır.

Daha sonra hicri 14. Yüzyılda (1337) Şeyh Muhammed

Zühri el-Ğamravi tarafından şerh edilmiş ve “Envaru’l

Mesalik” adıyla meşhur olmuştur.