Osamu Dazai’nin yaşamının son yıllarında kaleme aldığı ve otobiyografik özellikler de taşıyan İnsanlığımı Kaybedişim, aristokrat bir ailenin gelenek ve alışkanlıkları ile Batılı modern fikirlerin arasında kaldıkça yaşadığı topluma ve dünyaya yabancılaşan, karamsar bir ruhun romanı.

İnsanlığımı Kaybedişim’in daha ilk sayfasından itibaren anlatıcı-yazar, bu yabancılaşma ve karamsarlık duygusunu dokunaklı olmaktan uzak, son derece ironik bir üslupla aktarırken giderek insanlıktan ve kendisi olma halinden çıkmaya, “diskalifiye olmaya” başlar. Anlatıcı-yazarın şahsında asıl anlatılansa, savaş sonrası travmaların ve kökten değişimlerin allak bullak ettiği bir toplumun akıbetidir.

Modern Japon edebiyatının ve otobiyografik roman türünün köşe taşlarından biri olarak kabul gören İnsanlığımı Kaybedişim, Esmanur ve Esranur Yiğit’in Japonca aslından çevirisiyle...

Osamu Dazai, benim en sevdiğim yazarlardandır. 

-Wong Kar-Wai