Yirminci  yüzyılın  ilk  avangard  sanat  hareketlerinden  biri  olan  Dada  akımının, kurumsallığa, konformizmin her çeşidine reddiye niteliği taşıyan, burjuva düzenin 

her  alanına  dönük  radikal  bir  yıkıcılık  ve  mücadele  azmi  içeren  bu  oyunbaz manifestoları aynı zamanda büyük bir sevinç ve coşkunun da taşıyıcısıydı. 

Dayatılan  tüm  kuralları  reddederken  “hayat”ı  savunan  ve  yepyeni  bir  şiirsel deneyimi  yaşam  deneyimiyle,  öfke  ve  kahkahanın  buluşmasıyla  harmanlayan, 

anlam  ve  mantık  kurallarını  hiçe  sayarak  sanatı  zincirlerinden  kurtarıp  bir  şenlik alanına  dönüştüren  bu  kısa  ömürlü  avangard  hareket  çağın  tükenmişliğini 

absürdle ifşa ediyor. 

I. Dünya Savaşı yıllarında, ilk büyük insan kıyımının ve burjuva dünyanın ilk büyük çöküşünün ortasında kamuoyunu şaşırtıp sarsmayı, böylece kitlesel bir farkındalık yaratmayı amaçlayan Dada Manifestoları, Francis Picabia’nın çizimleri ve Türkçeye ilk  kez  çevrilen  Diğer  Metinler  (Lampisteries)  ile  birlikte,  okunduğu  salonların yankısını taşıyor.