Yolculuk, yazma ya da okuma eylemi için sıkça kullanılan bir metafor. Bu "yolculuk" göl kıyısında tatlı bir gezinti olarak gerçekleşebilir, ayak izlerimizle dolu tanıdık bir kentte de, geçmişin soğuk bir dip akıntısı gibi sızdığı "şimdi" de, benlik ile dış dünyanın kaygan sınırında da. Hangi labirente dalarsak dalalım, eninde sonunda karşımıza "İnsan" çıkar.