X Bölgesi’nin dünyayla bağlarının kopmasının üzerinden onlarca yıl geçmişti. Doğa, insan uygarlığına ait son izleri de silmişti. İlk keşif ekibi orasının cenneti andıran bir tabiata sahip olduğunu raporlamıştı; ikinci keşif toplu intiharla sonuçlanmıştı; üçüncü ise ekip üyelerinin birbirlerine doğrulttukları silahlardan çıkan kurşun yağmuruyla. On birinci keşif ekibinin üyeleri geriye eski hallerinden arta kalan gölgeler halinde dönmüş ve birkaç hafta içinde hepsi kanserden ölmüştü. Jeff VanderMeer’in Southern Reach Üçlemesi’nin ilk kitabı olan Yok Oluş’ta, on ikinci keşif ekibine katılıyoruz. 

Grup dört kadından oluşuyordu: bir antropolog, bir haritacı, lider psikolog ve anlatıcımız olan biyolog. Görevleri, arazinin haritasını çıkartmak, çevrelerini ve birbirlerini gözlemlemek ve bu gözlemlerini kaydetmek, ve en önemlisi X Bölgesinin onları etkilemesinden kaçınmaktı.

Beklenmeyeni bekleyerek oraya ulaştılar ve X Bölgesi bekleneni verdi ...

 “Southern Reach Üçlemesi’ne bayıldım. Ürkütücü ve büyüleyici.” STEPHEN KING

“Uzun zamandan beri ilk kez bir kitap beni böylesine şaşılacak derecede somut bir huzursuzlukla doldurdu. Bu his kitabın ilk sayfasında başladı ve hâlâ daha üzerimden atabilmiş değilim.” –MATT BELL, In the House upon the Dirt Between the Lake and the Woods’un yazarı