Sanat, bir diktatörlüğün gölgesinde nasıl yaşar? Totaliter bir rejim’de üretilen sanat, bize o kültüre dair neler sunar? Böylesi bir sanat, yalnızca estetik açıdan yorumlanabilir mi?

Nazi Almanyası’nda Kültür ve Sanat, yirminci yüzyılın en karanlık dönemlerinden birinde, Hitler yönetimindeki Nazi Almanyası’nda sanatın nasıl ideolojik bir aygıt haline getirildiğini, Üçüncü Reich’ın kültürel politikalarını, “yoz sanat” kavramını, rejimin desteklediği estetik anlayışları ve bu anlayışların nasıl dönüştüğünü mercek altına alıyor. Sanat tarihçisi, yazar ve akademisyen E. Osman Erden, rejimin hangi eserleri yüceltip hangilerini yasaklandığını, sanatçıların hangi yollarla susturulup bastırıldığını, sanatçıların ise bunlara ne şekilde karşılık verdiğini irdeliyor.

Resimden heykele, sinemadan tiyatroya, mimariden edebiyata kültürün tüm alanlarını etkileyen bu dönüşümü örnekleriyle ortaya koyarken, tarihin en büyük insanlık suçlarından birini işleyen bu rejimin kültürel alanda yürüttüğü eylemleri de gözler önüne seriyor. Tüm bunları yaparken Alman kültürünün tarih içinde nasıl evrildiğini, bu kültürel birikimin nasıl olup da bir totaliter rejime entelektüel ve duygusal zemin hazırladığını ortaya koyuyor. Diğer bir deyişle, şairlerin ve düşünürlerin insanlarının nasıl olup da yargıçların ve cellatların insanlarına dönüştüğünü tüm detaylarıyla okuyucuya sunuyor.