Shakespeare’in sahnelendiği ilk günden bugüne adı sansasyon ve gizemle anılan “lanetli oyun”u Macbeth, iyi dokunmuş imgelemi ve güncelliğini her çağda tazeleyen apokaliptik dramatik etkisiyle estetik açıdan en kesif ve katmerli oyunu. Kral katli, devrim, tiranlık, ayaklanma, iç savaş, cadılık, egemenlik gibi temalarıyla bugün yalnızca edebiyatçılar ve tiyatrocular tarafından değil, 11 Eylül sonrası antiterör söylemi ve fundamentalizm gibi yakıcı bağlamlarda da tartışılan bir oyun. Demek ki Macbeth, tarihin henüz bilincine varılmadığı için kader olarak, kehanet olarak –daha beteri– lanet olarak tekerrür eden kanlı mekanizmasını onun bir şahidi olarak sadece anlatmakla kalmayıp bizzat icra etmeyi de sürdürüyor.

Laneti gibi kerameti ve nimeti de şairin bu metatarihsel perspektifinden geliyor olmalı. Oyun bu perspektifine duyarlı yeni çevirisi, tarihsel bağlamına ilişkin sunuşu ve ayrıntılı sonnotlarıyla meraklı okurlarını bekliyor.