kadim zamanlardan

mensup olduklarımdan koparak

azınlıklaştırıldım

koku partiküllerim

patlıyor adresi olmayan

taç yapraklarda

sağırlara şarkı söyleyeceğim

belki dudaklarımı okuyabilirler

ve titreşimleri hissederler umuduyla

canimus surdis

kayan obtüratör etkisiyle

gözlerim hayatı tek bir blok olarak görmüyor

yukarıdan aşağıya satırlar halinde tarıyor

ân'ın üst kısımlarını

tüm şiirlerimin oluşturacağı antoloji

etimolojisine uygun olarak

çiçek dermesi olacak

umutsuzluğa serbest düşerken

dünya üzerinde yedeği olmayan bir

morfin ampülünü boşaltmışçasına

acı çekmeye başladım

bir deniz ıslanmazsa

¿ne kalır denizliğinden,

ya da ne kaybeder ki?