Sıradan hayatları ilginç hikâyelere dönüştürüyor Kerim Özcan.

Dilin gücünü kurmacayla gerçeklik arasında estetik bir alan haline getirerek okuru burada kalmaya ikna ediyor. Büyük olayları anlatmak gibi bir kaygı hissedilmiyor Yusuf'un Yeri'nde, salt dile indirgenmiş bir sentetiklik de göze çarpmıyor. Ustaca anlatılmış güzel öykülerden sonra Yusuf un yerinde buluyoruz kendimizi ve bütün öykülerin yeniden başladığını fark ediyoruz.

Gündönümü adlı romanıyla tanıdığımız Kerim Özcan'ın özgün üslubuna bir kere daha tanıklık edeceksiniz.

İstanbul yeni bir sabaha hazırlanırken ve doğurgan karanlık gün ışığını karnında saklarken ve ağaç dalları sinsice gelen soğukta titrerken ve sokaklar küskün bir azınlığa terk edilmişken ve paslı teknelerin çizip yırttığı üç boğumlu boğaz yuta yutkuna biriktirdiği asabını köpüren sularıyla kıyılara vururken ve evler karmakarışık rüyalara dalarken Yusuf 'un yerinde garsonlar masalardan başka başka hikâyelerin artıklarını topluyordu yine.