Bu çalışmada son devir Osmanlı âlimlerinden Manastırlı İsmail Hakkı’nın (1846-1912) pek bilinmeyen bir tefsir usûlü çalışması olan “Fusûlu’t-teysîr fî usûli’t-tefsîr” isimli eseri üzerinde durulmuştur. “Fusûlu’t-teysîr” Manastırlı İsmail Hakkı’nın, Mekteb-i Mülkiye-i Şâhâne’nin (Siyasal Bilgiler Fakültesi) birinci sınıfında okuyan öğrencilere ders kitabı olarak okutulmak üzere hazırlamış olduğu bir tefsir usûlü çalışmasıdır.

Fusûlu’t-teysîr bir ders kitabı niteliğinde olduğu için klasik tefsir usûlü eserlerinin çoğundan farklı olarak bu eserlerde yer alan her konuyu ele almamaktadır. Buna karşılık eser, öğretimi esas aldığı için mümkün olduğunca kısa yazılmış ve gereğinden fazla tartışmaya girmekten uzak durmuştur. Manastırlı’nın bu çalışmasının kendi dönemine kadar belli bir istikrarı yakalamış tefsir faaliyetlerini ve oluşan tefsir geleneğini anahatlarıyla kabul etme, uygulama ve bu geleneğe katkı sunma eğilimi gösteren bir eser görünümü taşıdığı söylenebilir.