Hz. Ebû Bekir es-Sıddîk, Müslümanların onun ağzından dökülen her harfi tabir-i caizse iğne ile kuyu kazarak araması gereken, peygamberlerden sonra en üstün makamı haiz kişidir. Bu husus mâlûm olduğu üzere Ehl-i Sünnet âlimlerin kaleme aldığı akâid metinlerine dahi yazılmış açık bir hakikattir. Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’in, Hz. Ebû Bekir’in kıymetli makamını ilan eden taltifleri pek çoktur. Hz. Ebû Bekir es-Sıddîk bu derece-i kemâle, Nebiyy-i Zîşân’a bağlılıktaki titizliği ve dünya menfaatinin kokusunu dahi taşımayan muhabbeti ile erişmiştir.

Okuyacağınız tercümede de geçen ve bizzat Hazret-i Ebû Bekir’in ağzından bir cümle bu bağlılığın belki de en güzel ifadesidir:

“Ben bir şey (bile) hatırlamıyorum ki, onu Resûlullah aleyhisselâm yapsın da —Allah’ın izniyle— ben yapmayayım.” Hz. Ebû Bekir radıyallahu anh’ın ağzından dökülen ve Peygamber Efendimiz ile olan münasebetini gözler önüne seren yani hem Hz. Peygamber’i hem de Hz. Ebû Bekir’i bizlere aynı anda tanıtan, sözlerini ve hâllerini ulaştıran bu rivayetler işbu itibarla ayrı bir ehemmiyete ve öneme sahiptir.