Hiç kulak asmayın “okulsuz toplum” masallarına. Koridorlar boyu uzanan sınıf kapılarından cennet bahçesine girer gibi girmeler güzeldir. Sabah kokusuyla dolmuş sınıflarda önceden gelmiş arkadaşlara kavuşmak, onlarla ismi konmamış bir muhabbetin tam ortasına düşmek eşsizdir.

Sakın aldanmayın “eğitime ihtiyacımız yok” diye bağıran şarkılara. Okul olmasaydı nasıl yaşardık okulu kırmanın dayanılmaz cazibesini. O ikindi vakitlerinde okul dağılışlarını nasıl yaşardık okul olmasa. Koskocaman bir çiçek tarlası gibi okul dağılışları. Yarın yine buluşulacak arkadaşlarla birbirini tekrar etmeyen yüzlerce basit, -nasıl derler- “önemsiz” mevzuyu canhıraş tartışmalar güzeldir.