“Topçam caddesinin İhlas sokağında bulunan mülk sahibi, beş katlı binasının dış cephesini haki rengine boyayınca hoş olmayan tepkiler almış, bu renkte ısrar edince bir takım yerlere şikâyetler edilmişti. Yirmi dört yıl sonra son anlarını geçirdiği yatağından kızına şöyle seslendi: Haki, sevmediğim bir renkti.”

Sarvan Rahimov, öykülerindeki avangart kurguları ve olağan dışı bakış açılarıyla okurlarının karşısına çıkıyor. Öykü okumayı seven; töz olarak benzer, birbirine eklemlenen öyküler okumaktan bunalmış, yeni ufuklar arayan, aynı zamanda öykü okumaya küsmüş okurları bir araya getiriyor.