Acılarla beslenen bir ressamdım ben.

Hiçliğin kaynağını çizdim,

Aydınlığı unutmamak için.

Hep pencere nakşettim.

Her yağmur sonrası,

Güneş'e şiirler yazdım

Ve her çıkmaz sokakta,

Kayıp köhne kentin ortasına,

Baba ocağıma özlem duydum.

Hiçbir yere ait olamadım ben…Yitik kalmış her bir yanım,

Umudumun iplerini kopardı.

Darağacında tükendi ömrüm.

Ben bir mülteciydim…

Sınır ihlalimi aştım düşlerimde.