Sedyelerle ahaliyi  taşıyan  hamallardan  hiçbiri  kendisine  gösterilen  yerin  dışına  çıkmaz  ve 

sırasını  da  bekleyip  diğer  memleketlerdeki  arabacılar  gibi  gürültü  etmez  ve  keza  limanda  sayısız 

miktarda bulunan sandalcılar dahi bu gibi kurallara uyar. (s.72)

Bizzat kendim bir dişimi çektirdiğim sırada gördüğüm üzere en mükemmel diş hekimi bile kendine has 

milli elbiselerini ve çıplak ayağına da terliği giymiş olduğu halde bu sanatını yerine getiriyordu. (s.94)

Japon bir kadın kocaya varmaya razı olur olmaz dişlerini siyaha boyar ve kaşlarını yakar. Bu ise diğer 

erkeklere güzel görünmemek esasına dayanır. (s.112)

Japonya’da okuyup yazmanın fevkalade yaygınlaşmış ve ilerlemiş olduğuna delil olarak köylerde bile 

kitapçı dükkanları bulunduğunu ifade etmek lazımdır. (s.124)

Bir  kadın  sokağa  çıktığı  zaman  kocasıyla  yan  yana  gezemeyip  mutlaka  onun  arkasından  gitmeye 

mecburdur. (s.152)

Bunlar  gibi,  birbirinden  ilginç  bilgilerin  yer  aldığı  ve  bugünkü  Japonya’nın  temellerinin  nasıl 

atıldığının ipuçlarını bu kitapta bulacaksınız.