‘’Hep arardı insan… İyiyi, güzeli, doğruyu, gerçeği… Bazen bulduğunu sanırdı, çoğu zaman ise yanılırdı… Hayatını mükemmel hale getirme ya da sadece temel ihtiyaçlarını karşılama çabasıydı aslında her gün sabahın erken saatlerinde başlayıp, başımızı yastığa koyana dek gösterdiğimiz… Ölüm vardı mesela bir yerlerde ve bir gün o kalın çizgili çemberden alıp çıkartacaktı bizi güçlü bir el. Sahi ruhumuz huzura erer, kalbimiz mutmain olur muydu o zaman?’’