"Duyuyor musun?" … "Yıldızların sesini..." dedi Florence. Cevap alamayacağını biliyordu. Mark ile birlikte her gece izlediği yıldızları uzun bir süre tek başına izlemişti. Bu onu çok korkutuyordu. Ya Mark bir daha uyanmazsa? Ya onu sonsuza kadar kaybederse?.. Gerçekliklerin oynadığı oyun, başta Mark'ı olmak üzere herkesi korkutuyordu tabii. Ama hangileri gerçekti. Hangileri gerçekte var olan bir ruhtu? Belki de şu an yaşanılan her şey bir aldatmacadan ibarettir. Veya, gerçek midir? Bunları anlamak ve gün yüzüne çıkartmak bir hayli zor; çünkü iç içe geçen boyut ve evrenler, gerçekliği ve sahteliği birbirinden ayırmayı zorlaştırıyor. Cesaretiniz varsa gelin ve Mark'ın içinde bulunduğu paradoksu deneyimleyin. Siz ne kadar dayanabilirsiniz?

“Mark Clark'ın yaşadıklarını, bir başkası kaldıramaz. Gördüğü ve deneyimlediği olaylar, muhatap olduğu insanlar... hepsi birer _______. Ve bunu birçok defa yaşadı. Adeta bir paradokstaymış gibi. Bana soracak olursanız, o özel biri. Diğer hiç kimse gibi değil. Kafasında ve beyninde olup bitenler, normal bir insana göre çok farklı işliyor. Bütün bu yaşantının içinden ______ da ______ hayatına bu kadar hızlı adapte olabilmek de az rastlanan durumlardan. Diyeceğim o ki; yaşadıklarını _____ bir _____ haline dönüştürmek benim için büyük bir onur. İnsanların bunu _____, Mark Clark'ı öğrenmesi gerek. Dediğim gibi o, özel biri ve araştırılması gereken biri."

M_ch__l C__ck_r