Shraya, hem cinsiyet ve cinselliğe dair kaygılarla korkuların ne kadar derinim ize işlediğini gösteren hem de transfobiye dur deme sorumluluğunun hepimize ait olduğunu hatırlatan kitabına adını verdiği korkuyu şöyle anlatıyor: “Erkeklerden korkuyorum çünkü kız kelimesini canımı yakmak için kullandıkları bir silaha dönüştürerek onlardan korkmayı bana erkekler öğretti. Erkeklerden korkuyorum çünkü Feminenliğimden nefret etmeyi ve sonunda onu yok etmeyi bana erkekler öğretti. Erkeklerden korkuyorum çünkü benliğimin sıra dışı yanlarından korkmayı bana erkekler öğretti. Korkum o kadar yoğundu ki feminenliğimi reddetmenin yarattığı hasarı telafi etmek, kadınlığımı kurtarıp geri kazanmak neredeyse yirmi yılımı aldı. Şimdi bile, yani bir trans kız olarak açıldıktan sonra, hiç korkmadığım kadar çok korkuyorum. Günün başından sonuna kadar yaptığım seçimlerin birçoğunu bu korku yönetiyor.”

Toronto'da bir üniversitede on yıl boyunca homofobi ve transfobiye karşı atölyeler yürüten Vivek Shraya, erkeklere karşı duyduğu korkuyu, hem bir hayatta kalma içgüdüsü olarak bedenini koruyan, hem de aşırı kullanımdan dolayı bedenini yıpratan bir yakıta benzetiyor ve ekliyor: “Erkeklerden korkuyorum ama belli bir erkekle yaşadığım tek bir olaydan dolayı değil. Burada saydığım ve daha anlatmadığım ve hâIâ yüzleşmekte olduğum günlük deneyimlerle biriktirdiğim onca hasardan dolayı erkeklerden korkuyorum!’