Tasavvuf, İslâm ahlâkının müesseseleşmiş ve fikrî donanıma ermiş hâlidir. İslâm’a rağmen İslâm’ın dışındaki bir zihniyet olmadığı gibi, İslâm dışındaki anlayışların ürettiği ve İslâm’a sokmuş olduğu bir yaklaşım da değildir. Kaynağını Kur’ân ve sünnetten almakta, Kur’ân ve sünnetin daha iyi anlaşılmasını sağlamaktadır.

Buna göre tasavvuf, İslâm’ı anlama biçimlerinden biridir. İslâm’ı ihsan boyutunda yaşama; ilm-i bâtın dediğimiz hakîkat arayışına yönelme; şerîat, tarîkat, ma'rifet ve hakîkat kapılarından geçip vahyin özünü yakalama; Hz. Peygamber'in yaşadığı gibi yaşama; Onun ahlâkı ile ahlâklanma; Onu kendimize sözlerimiz, davranışlarımız, eylemlerimiz ve tavırlarımızla her yönden örnek alma çabasıdır.

Şu vurgulanması gereken en temel gerçektir ki, Peygamber Efendimiz'e rağmen tasavvuf olmaz. Tasavvufî gelenekte yegâne mürşid-i kâmil Peygamber Efendimiz'dir. Tasavvuf; Peygamber Efendimiz'in rûhânî yaşantısının ve zühdî hâlinin örnek alınmasıdır.