Hâricîlerden bir kadın Haccâc’a getirildi. Haccâc onunla konuşmaya başladı ancak kadın ona bakmıyordu. Ona: “Emîr seninle konuştuğu hâlde sen ona bakmıyorsun,” denildi.

Kadın: “Kuşkusuz Allah’ın bakmayacağı bir kimseye bakmaya utanıyorum,” dedi. Bunun üzerine öldürülmesini emretti. İnsanlar Muâviye’nin yanında, oğlu Yezîd için biat alınacağı sırada onun hakkında konuşuyorlardı.

Ahnef ise sustu. Muâviye ona: “Neden konuşmuyorsun ey Ebû Bahr?” dedi. Ahnef: “Doğru söylersem senden korkarım, yalan söylersem Allah’tan,” dedi.