Yula soran gözlerle Naz’a baktı. Bu kadar karmaşık ve uzun zamana yayılmış olan karşılaşmalar, planlı olabilir miydi?

“Şöyle açıklayayım. Kısa bir açıklama zor tabii” deyip Cem’in şarabından bir yudum aldı. “Bu bir anlamda karma bir anlamda kuantum ama fazlasıyla simülasyon teori ve kanıtlarıyla açıklanabilir. Niko ve çevresinde yaşananlarla Cem ve çevresindeki yaşananların benzerliği, çözülemeyen bir karmanın tekerrür etmesi gibi düşünüldüğünde Karma denebilir. Kuantum parçacıkların zamanın gerisine giderek oluşmuş sekansları değiştirebilme ve bir sonrasıyla uyumlu edebilme deneylerle açıklanınca bize Kuantum yardımcı oluyor. Bir simülasyon içinde yaşadığımızı kabul edersek ki bu çok güçlü bir ihtimal, bu seferde her şeyin planlı olduğu sonucuna çıkıyoruz”

“Kafam çorba oldu,” dedi Berk “ben bir şey anlamadım.”

“Tamam, daha somut anlatayım. Niko zamanında bir seçim yaptı, tabi çevresindekiler de. Ve sonuçlarını biliyoruz. İnsanın seçimleri onun geleceğini belirliyor. Burada bir özgür iradeden söz edebiliriz. Ancak seçmediği diğer seçenekler çöp mü oluyor. Hayır. Diğer seçenekler oluşan paralel evrenlerde denenmeye devam ediyor. Bu kuantum deneylerinde ‘ikiz fotonlar’ adıyla anlatılır. Şöyle ki bilgisayar oyunlarında nasıl olur bir engeli geçersin ve karşına iki yol çıkar sen birini seçersin. Bilemezsin hangi yol daha zor ya da daha uzundur. Ancak seçmediğin yolda neler olacağını da bilemezsin. Oyunu bitiremez başlangıç yerine dönersen diğer yolu seçme şansını kullanabilirsin. Oyunu başarıyla bitirmek için hep diğer seçenekleri yaşama fırsatın olur. Bizim için bunlar paralel evrenlerde gerçekleşiyor olabilir. Tuhaf olan, böyle olması gerekirken, burada yaşanıyor olmasıdır.”